Kabul etmeliyiz ki anneler babalardan daha çok çocuk yetiştirme konusunda kendini geliştirmek için zaman ayırmakta. Bilinçli anneler doğumdan itibaren çocuklarını en iyi şekilde yetiştirebilmek için türlü araştırma içine giriyor. Okuyor, izliyor, dinliyor ve çocuk davranışlarını anlama ve çocuklara karşı davranış modelleri konusunda kendimizi olabildiğince geliştirmeye çalışıyoruz. Örneğin ebeveyn, iki yaş çocuk gelişimi ve davranışları konusunda önceden bilgili olduğu takdirde hem çocuk daha iyi gözlemlenmiş hem de çocukla ebevyen arasında daha yapıcı bir ilişki ortaya çıkmış olacaktır.
Hep derler ya anne ve baba davranışları tutarlı olmalı diye; işte bu noktada çocuk yetiştirmek ile ilgili edindiğimiz bilgileri babayla paylaşmak gerekiyor. Örneğin çocuğun bir davranışı karşısında aşırı tepki gösterip kızan, bağıran baba görmek anneleri eminim çok rahatsız etmekte. Babanın bu istenmeyen davranışının ardından anne ve baba arasında bir tartışma meydana gelmesi de kaçınılmaz olabilir. Daha da fazlası, çocuğun önünde yaşanabilecek bu tartışma çocuk(lar) için daha da zarar verici olcaktır.
Peki, babaları eğitmek kolay mı? Babayla konuşmak için yeterince zaman ayrılabiliyor mu? Peki, baba katılıyor mu bu davranış modellerine? Gerçekte uygulanabiliyor mu?
Bir örnek üzerinden gidelim isterseniz. 5 -6 yaşlarında bir çocuk düşünelim. Buzdolabından cam şişedeki suyu alırken istemeden yere düşürüp kırdığını farz edelim. Bu durumda ilk önce yapılması gereken doğru davranış, çok korkmuş olan çocuğun sakinleştirilmesi olmalıdır. Daha sonra da çocukla birlikte cam kırıklarını temizleme yönüne gidilmelidir. Fakat bilinçsiz bir kişi, bu durumda sadece sonuca odaklanarak zaten çok korkmuş olan çocuğa daha dikkatli olması yönünde bağırarak onu bu davranışından dolayı azarlayabilir. İşte bu noktada çatışma çıkacaktır.
Lütfen gerek anne gerekse babalar veya çocuk yetiştirme konusunda bilgili olanlar bilgilerimizi birbirimizle
önceden paylaşalım. Hem çocukla olan iletişimiz hem de aile içi iletişimimiz çok daha iyi olacaktır.
Biz anneler bile daha önce okuduğumuz bilgileri unutabiliyoruz. O yüzden ara ara kitaplarımıza geri dönüp sayfaları karıştırmakta yarar var. Eşimizle veya bakıcımızla da öğrendiklerimizi güzel bir sohbet esnasında paylaşabiliriz. Örneğin konuşmaya böyle başlayabiliriz; ‘Canım ben bugün çocuğa davranış biçimleri hakkında böyle bir örnek okudum. Bana çok mantıklı geldi. Mesela, oğlumuz/kızımız buzdolabından bir şey alırken yere düşürüp kırsa senin tepkin nasıl olurdu?
Çocuklarımızı kırmadan, küstürmeden birbirimizi anlayarak ve konuşarak yaşayacağımız güzel yarınlar dilerim.
Kutlay M. Erdil Halkseven
Bir Anne
7.02.2014
Öncelikle böylesine önemli bir konuda göstermiş olduğun duyarlılıktan dolayı seni tebrik ederim sevgili Kutlay. Çocuklar en büyük hazinemiz. Bugünümüz, yarınımız… Ve onlara bir hazineyi koruyan gardiyanlar olarak değil; onlara daha da değer/anlam/kültürel-psikolojik-sosyolojik değerler katarak yetiştirebilmek çok önemli. Biz ebeveynler mükemmel olmayabiliriz ama aynen senin dediğin gibi okuyarak, paylaşarak, fikir alarak, modelleri ve yaklaşımları biraz daha yakından takip ederek belli konularda çok daha donanımlı olabiliriz. Bizleri böyle bir site ile buluşturduğun için öncelikle teşekkür eder, ellerine ve yüreğine sağlık diyorum…